Voor het eerst in vele jaren raast er een zware storm over Nederland. De hele kust krijgt te maken met windkracht 11 en in het binnenland waait het ook stevig. Op Vlieland staat er zelfs korte tijd windkracht 12 en dat heet een orkaan. Er ontstaat op veel plaatsen aanzienlijke schade. Het treinverkeer komt grotendeels tot stilstand vanwege omgewaaide bomen op de rails, gebroken kabels et cetera. De wegen staan in de middag vol met files.

Wij gaan de dag voor de echte storm al een aantal uren van boord omdat de Markiezin zo heftig schommelt dat we toch niet kunnen klussen. Ook al is het zondag, we gaan maar wat werken op kantoor. Ik wil voor vertrek even een douche nemen en leer dat dat geen goed plan is als er al een stormachtige wind staat. De Markiezin ligt onder helling en uiteraard zit het afvoerputje aan de hoge kant. Het water staat al snel een paar centimeter boven de vlonder. Bovendien moet ik aardig wat moeite doen om niet om te vallen. Zo wordt het een inspannende bezigheid waardoor ik me in plaats van lekker schoon enigszins zeeziek begin te voelen. Een half uurtje bijkomen op bed en dan de wal op.

De dag van de storm zelf gaan we vroeg naar kantoor. De Markiezin gaat het wel overleven denken we. Via de site van het KNMI volgen we de windkracht in de buurt van de haven. Via nieuwssites lezen we dat de DFDS ferry na een poging af te meren naar zee terugkeert om daar 'rustig' te wachten tot de wind wat gaat liggen. We zien ook dat in onze haven een boot op de wal door de bok gezakt is. Een treurig beeld op de foto.

Bij thuiskomst kijken we eerst bij deze omgevallen boot. Het is de boot van een van de vorige eigenaren van de Markiezin. Ook een Contest, alleen een wat recenter model. We worden heel stil als we de schade zien. Een van de steunen van de bok is dwars door de romp gegaan. Henk herkent het beeld in verband met nog een andere Contest. Het lijkt er dus op dat de romp daar enige zwakheid vertoont. Opgebokt bij (zware) storm is er duidelijk een risico. Iets waar wij in de toekomst extra op gaan letten.

We gaan terug naar ons thuis en zien onderweg dat er een aantal voorzeilen losgekomen zijn bij andere boten. Die zeilen zijn aan flarden gescheurd. Zonde! Bij ons gelukkig geen schade. Wel een enorme hoeveelheid zand. Overal waar we lopen of waar we iets vastpakken kraakt het zand. De Markiezin is gewoon goor! Maar daar kunnen we nu niks aan doen. Het waait nog steeds hard en het eind van de zandtoevoer is nog niet in zicht. We negeren de troep en ploffen binnen neer op de bank. Vooral de beelden van het gevallen schip staan op mijn netvlies. De storm heeft indruk gemaakt en de schade doet dat ook. Wat voel ik me klein. In mij heerst de stilte na de storm.