In 'Laat maar lekker draaien' eindig ik met de uitspraak 'Ik denk dat ik nog voor het einde van 2013 mijn zin krijg.' Daarmee bedoelde ik dat ik dan een was-droogcombinatie aan boord zou hebben. Beetje optimistische uitspraak. Henk was al wel overtuigd van de noodzaak, maar het uitvoeren van een dergelijke klus kost tijd. Bij ons zelfs veel tijd.

Een havengenoot, iemand met een was-droogcombi aan boord, zei eens tegen me: 'het is gewoon een kwestie van het apparaat kopen, laten brengen en aansluiten. Fluitje van een cent.' Die overtuiging had ik ook. Tot we eind februari 2014 daadwerkelijk gaan kijken naar een geschikte machine.

Het is in het geheel niet simpel en zeker geen kwestie van kopen, laten afleveren en plaatsen. We meten de plek op waar het apparaat moet komen te staan, we meten de deuren waar hij doorheen moet en concluderen dat we vier centimeter te kort hebben om snel en simpel klaar te zijn. Google vertelt ons dat er geen voorlader smaller dan zestig centimeter te vinden is. Navraag bij leveranciers geeft bevestiging. Er is een alternatief: de bovenlader. Die is een stuk smaller, past in de ruimte en kan door de deuren. Maar… om het deksel voldoende te kunnen openen om de trommel goed te kunnen vullen met was, moet eigenlijk de gereedschapskast erboven weg. En dat is iets wat we geen van beiden een goed plan vinden.

Ik slaak als het ware een diepe zucht op Facebook en dat levert al snel bruikbare ideeën op. 'Zet de machine op rails zodat hij naar voren getrokken kan worden om te vullen' is een van de opmerkingen. We gaan op onderzoek uit. Henk denkt over de technische uitvoering en ik snor een apparaat op. Er is een bovenlader die wast en droogt en qua afmetingen prima past. We moeten wel snel beslissen, want het Spaanse merk gaat stoppen met de productie van deze combinatie. Er zijn hier en daar nog showroommodellen verkrijgbaar en we kunnen in de buurt gaan kijken. Kijken is in dit geval ook kopen, want Henk denkt dat het schuifprobleem wel op te lossen is. Zo staat een week later een fraaie was-droogmachine bij ons op kantoor. Niet de plek waar hij moet staan, maar het begin is er.

Nu eerst zorgen dat de plek gereed wordt gemaakt. Een zeer stevige grondplaat doet zijn intrede. Op maat gezaagd, door Henk voorzien van latten op de juiste plaatsen zodat het geheel niet kan bewegen. Een rails blijkt niet nodig. De combi heeft een paar kleine transportwieltjes en daarmee kunnen we hem verrijden. Het plan is om in de jachthaven gewoon de boel naar voren te laten staan. Gaan we varen dan rijden we hem naar achter en zetten alles zeevast. Tijdens het varen draai ik toch geen was. De grondplaat steek wel uit de kast en moet ondersteund worden. Hiervoor blijken prachtige, hydraulische pompjes de uitkomst. Een en ander wordt geïnstalleerd en dan is het tijd om de machine op te halen.

We ritselen in de haven een steekwagen en nemen de lekke banden daarvan maar voor lief. Het aan boord tillen is het meest uitdagend. Kuiptent plat, boot zo dicht mogelijk tegen de steiger aan en dan met beleid steeds een stukje verder sjouwen tot het gevaarte binnen staat en op de grondplaat gemanoeuvreerd moet worden. Het is flink peentjes zweten. Energie om vervolgens nog alles aan te sluiten is er niet meer. Dat is vragen om brokken maken.
Volgende dag gaat Henk verder. Electra aansluiten is geen probleem, watertoevoer aansluiten ook niet, maar de afvoer past niet op de slang of de slang niet op de afvoer. Daarvoor is extra materiaal uit de winkel nodig, maar het is zondag en geen koopzondag. Zo zijn we weer een dag verder voor de machine getest kan worden. De generale repetitie met een lege trommel loopt prima. Het eerste wasje daarna gaat qua wassen goed, maar het drogen duurt en duurt en duurt. Is dit normaal?

Een dag later volgt een nieuwe poging. Wassen gaat prima, drogen duurt en duurt en duurt en… oeps dat ruikt naar het doorbranden van een of ander draadje. Uitzetten die handel.

Over een dag of tien komt er een monteur.