"Dat wordt wel wennen straks in IJmuiden" verzucht Henk. Hij heeft het over de winkels niet meer zo dicht in de buurt. Door mijn hoofd schieten nog veel meer dingen waaraan we moeten wennen straks.

Huis verkocht

Allebei hebben we een lichte vorm van koudwatervrees. Nu de kans dat ons huis verkocht is groter wordt, beginnen bij ons de bibbers. Ineens zijn er allemaal vragen in mijn hoofd die ik jaren geleden al heb beantwoord, maar nu ineens niet meer zeker weet. "Redden we het wel op zo'n klein bootje?" "Gaat de beperking in ruimte me niet tegenstaan?" Waar moeten we al onze spullen laten?" "Doen we hier wel goed aan?" "Hadden we niet toch ……?" Het is volkomen zinloos om ook maar een van die vragen te gaan beantwoorden. Ruim 3 jaar geleden is de kogel door de kerk gegaan. Het point of no return is allang gepasseerd. Nu alles terugdraaien is geen optie. Een half jaar geleden hebben we een serieus gesprek gehad over de mogelijkheid om het huis uit de verkoop te halen en de boot in de verkoop te zetten. We waren en zijn eenduidig in ons antwoord: nee! Dit is wat we nu willen. Met alle risico's die erbij horen. Blijken we het op termijn niet naar ons zin te hebben, dan gaan we dat dan oplossen. Nu gaan we voor wonen op de boot. Wél met een kantoorruimte ergens in de buurt. Dat hebben we geleerd in de 3 jaar dat het huis nu in de verkoop staat. Kantoorruimte, liefst in een soort verzamelgebouw, is noodzakelijk.

Twijfel slaat toe

Toch, nu de daadwerkelijke stap naar wonen op de boot ogenschijnlijk dichtbij is, slaat de twijfel toe. 's Morgens als ik makkelijk mijn bed uit spring om snel naar het toilet te gaan, denk ik "straks kan dit niet meer zo makkelijk. Straks moet ik klimmen." En even later als ik simpel op de knop druk om door te spoelen, de gedachte "dit is toch wel veel makkelijker dan dat gedoe met pompen!" Door de dag heen zijn er steeds korte momenten, gedachtes die wijzen op de nadelen van wonen op een zeilboot. Veel luxe waar je nu niet bij nadenkt. Altijd water uit de kraan. Altijd een warme douche op elk moment van de dag. Slaan met een deur als je eens boos bent. De Markiezin heeft geen deuren waarmee je fatsoenlijk kunt slaan. Maar goed, daar kan ik vast wel buiten.

Knus en cosy

Gelukkig zijn er ook een hoop goede dingen in het vooruitzicht. Dit huis is al tijden mijn huis niet meer. Aan boord is het knus en cosy en voel ik me lekker. Aan boord zijn we al gauw veel meer buiten. Het is een andere manier van leven. Iets waar ik naar uitkijk. Koudwatervrees houdt mij niet tegen. Het houdt me bezig. Dat wel.