24 September 2012, de eerste herfststorm is een feit. Ik lees het op de website van RTV Noord-Holland. Daar leer ik het volgende:
Er mag officieel van een storm gesproken worden als er bij twee verschillende meetstations minstens windkracht 9 gemeten wordt. Laat in de middag was dat het geval: bij IJmuiden stond een windkracht 10 en het meetstation Houtribdijk mat tegelijk een windkracht 9.
En intussen waren er al meer meetstations met windkracht 9. Gelukkig maar. Anders was het misschien wel een erg lokale herfststorm geworden.
In elk geval waait het behoorlijk in de enclave Seaport Marina. Ik heb de barometer al akelig hard zien zakken overdag. Altijd een veeg teken. Als ik even het afval wegbreng, is het bijna doodstil in de haven. Letterlijk de stilte voor de storm. Eind van de middag vliegt de windkracht omhoog. 6, 7, 8 en dan is er de 9 beaufort. Meetpaal IJmuiden staat buiten in zee. Onze eigen windmeter is kapot, maar het handmetertje geeft aan dek een beaufortje of 2 minder aan dan die meetpaal. Windkracht 9 klinkt veel spectaculairder. Dus houden we het daar op.
Binnen schuiven de glazen over de tafel. De Markiezin helt weer flink naar bakboord. Ik glij af en toe op mijn sokken door de kajuit. Tegen de tijd dat ik wat te eten kook, moet ik me goed vasthouden en breekt het zweet me uit. Toch een beetje verschijnselen van zeeziekte? Doe maar even een dosis vitamine C. Al glijdend kom ik terug bij de tafel met 2 kommen roergebakken groentes met gehakt. Smaakt prima, maar aan een toetje moet ik niet denken. Nog maar een dosis vitamine C erbij. Henk voelt zich ongeveer hetzelfde. Niet echt lekker, maar ook niet echt zeeziek. We grappen en grollen over het weer. Het giert door de haven. We luisteren naar het fluiten door de masten, het klapperen van vallen die niet goed zijn vastgezet en de regen die klettert op het kuiptentdoek. Even de afwas doen. Niet te veel water in de bak, want het klotst er uit voor je het door hebt. Droge spullen onmiddellijk de kast in, want op tafel glijdt het weg. Doe nog maar een vitamientje!
We duiken onze kooi in. Lekker liggen en een dvd-tje kijken. Knapt een mens van op bij zo'n storm. Ik wil dat toetje nog wel! En misschien is een bakkie thee ook wel lekker. Doe nog maar een 2de aflevering. Buiten fluit, giert, raast, klappert en knalt het nog. Past goed bij de serie.
De volgende morgen is het een stuk kalmer buiten. Aan dek rest een zoute zandbak. Zand en zout, het komt overal tussendoor. Onder mijn blote voeten knarst het. Ach, dat ruimen we wel weer een keer op. Ik kijk naar buiten en denk 'doe nog maar een bakkie in de zon'.
