Je ziet bij reclames vaak vermeld 'op = op', en soms sta je dan met lege handen. Aan boord worden we heel af en toe ook geconfronteerd met 'op is echt op!' Dan sta je niet met lege handen, maar bijvoorbeeld met je hoofd vol schuim of met een nog niet gaar potje op het vuur. Allebei is intussen gebeurd.

Ik ga douchen in de wetenschap dat de watertank mogelijk bijna leeg is. Ik kan natuurlijk voor ik ga douchen de toevoer naar de tweede tank zetten, maar voor mijn gevoel verspil ik dan water. En dus sta ik even later ingezeept terwijl de kraan begint te sputteren en vervolgens stopt met water spuwen. Aangezien ik alleen thuis ben, kan ik roepen wat ik wil, maar ik moet toch echt zelf onder de vloer duiken. Terwijl ik een waterspoor achterlaat, loop ik voorzichtig naar de kajuit, haal een vloerluik open en zet de kranen om. Gauw terug naar de douche om warm te worden onder een aangename straal. Het kan erger.

We hebben 2 watertanks en zorgen er meestal voor dat we vullen zodra de eerste helemaal leeg is en de tweede voor ongeveer de helft. Meestal… Ook een keer niet. Ik sta onder de douche en tot mijn verrassing is het water op. Uiteraard net als ik mijn haren flink heb ingeschuimd. Ik weet dat overschakelen naar de andere tank geen zin meer heeft. Die is al een tijdje leeg. Gelukkig ben ik deze keer niet alleen aan boord en heeft roepen zin. Henk gaat meteen aan de slag om de watertanks te vullen. De schuimende shampoo kan zo een minuut of wat inwerken. Mijn ogen prikken en ik weet dat ik voortaan weer op tijd ga vullen!

Behalve water dat op raakt, hebben we ook gas dat niet eeuwig blijft komen. Gasflessen raken ook leeg. Daarom hebben we altijd een reservefles staan. Zo snel mogelijk na het wisselen van de gasfles aan boord, gaan we langs de winkel om de lege fles voor een volle te ruilen. Met bijbetaling, dat wel. Tot nog toe is het gas steeds op als ik de avondmaaltijd aan het koken ben. Voor mij geen probleem, want Henk sluit dan snel de nieuwe gasfles aan. Eerlijk gezegd: ik heb nog niet uitgezocht hoe dat moet. Dat ga ik vast leren op het moment dat het gas een keer op is wanneer ik alleen thuis ben. Nu laat ik dat graag aan mijn betere helft over.

Tot gisteravond is het altijd goed gegaan met het gas. Keurig op tijd een nieuwe fles in de reservebak en nooit alleen thuis als de fles leeg is. Precies zoals gisteravond ook het geval was. Alleen is deze keer de reservefles onbruikbaar. Daar hebben we geen rekening mee gehouden. De veiligheidsdop van de gasfles is met geen mogelijkheid los te krijgen. WD40 helpt niet, voorzichtig met een hamer tegen de dop tikken helpt niet en wat minder voorzichtig slaan heeft ook geen nut. De dop gaat geen millimeter van zijn plek. Na een kwartier geven we het op. Dan maar de warme hap afmaken in de magnetron. Smaakt er nauwelijks minder door. Pas na de afwas, op het moment dat we gebruikelijk een kop koffie en thee maken, ontdekken we hoe vervelend het is om geen gas meer te hebben. We hebben geen elektrische waterkoker…