Een servies van Wedgwood of Villeroy & Boch is niet echt iets voor aan boord van een zeiljacht. De scherven kunnen je dan zomaar om de oren vliegen als er een kastje onverhoopt open knalt. Wij hebben daarom een hard plastic 'servies' om uit te drinken en van te eten. Voor de 'sjiek' een aantal dikke allesglazen (wijn, fris, sterke drank, …). Alleen in gebruik als we niet aan het zeilen zijn. De plastic bekers in diverse kleuren, staan voor het grijpen in een houten houder in de kombuis. Ideaal tijdens het zeilen. Maar moet dat nu ook nu we aan boord wonen?
De borden en schaaltjes van een harde soort plastic zien er prima uit en geven geen kampeergevoel. Die bekers doen dat wel. Een beetje armoedig om dag in, dag uit te gebruiken. Ik zie dat niet zo zitten en gooi een balletje op bij Henk. 'Zullen we misschien toch maar wat stenen bekers en glazen glazen aanschaffen?' vraag ik voorzichtig. Enige verbazing is af te lezen op zijn gezicht. Hij heeft duidelijk dat kampeergevoel van mij niet. Hij vindt het wel wat hebben om buiten uit een plastic, doorzichtige beker frisdrank te drinken. Ik gooi mijn beste argumenten in de strijd. Verder dan 'ik vind het een armoedige uitstraling hebben en wil wel een beetje comfort bij het wonen aan boord' kom ik niet. Het is voldoende. Enige eis: de glazen moeten een oor hebben. De stenen bekers uiteraard ook, maar dat sprak al voor zich. De glazen zijn ook voor fris en dergelijke en daarbij is een oor wat vreemd. Ach, een beetje compromis is niet erg. En zo gaan we op zoek naar glazen en bekers met oor en stapelbaar. Valt een beetje tegen. Theeglazen genoeg, maar niet goed stapelbaar. Mokken, bekers of hoe je het ook noemen wil, te klein, te dun, niet stapelbaar.
En dan drinken we koffie in de buurt van ons kantoor. De cappuccino-bekers zijn simpel, wit én perfect stapelbaar! Ik ga gauw vragen waar ze vandaan komen. Dat blijkt heel gewoon bij het Zweedse warenhuis te zijn. Daar hebben we nog niet aan gedacht en dus brengen we na lange tijd weer eens een bezoek aan de Zweedse gigant. De mokken verkopen ze nog. Ook stapelbare (thee)glazen met oor en van dik glas. Doe er nog een groot (water)glas bij en ik ben de koning te rijk. Zo is het niet meer kamperen. Zo is het nog meer: thuis!
En wat als we gaan zeilen? Dan gaan deze bekers en glazen in de krat en komen die van plastic weer tevoorschijn.
Goed opgelost toch, toppie hoor en ja jullie wonen er nu ook, het is niet altijd vakantietijd