Vorige keer beschreef ik de basis in het boothuishouden. Dat is lang niet alles. Naarmate we langer aan boord wonen, ontdek ik meer onderdelen die met enige regelmaat een schoonmaakbeurtje verdienen.
De koelkast bijvoorbeeld. In het huis hadden we een enorme koel-vriescombinatie. Geen omkijken naar. Misschien een keer per jaar de diepvries ontdooien en af en toe wat vlekken wegpoetsen. Hier hebben we een kleine koelkast met een diepvriesvakje. En dat vakje ontdooit nooit uit zichzelf. Tijdens onze tochten eigenlijk niet zo op het ding gelet. Tegen de tijd dat het vak volledig dichtgevroren zat, was het einde vakantie en dooide het vanzelf omdat de stroom er af ging. Nu gaat de stroom er niet af, vriest het vak dicht en gaat de koeling achteruit. Kortom, het ontdooien moet op de boothuishoudagenda. Een klus die wat tijd vraagt. Hoe langer gewacht, hoe dikker de ijskorst en hoe moeilijker het ijs te breken is. 'Er zit toch ergens een lekbak?' vraag ik me vertwijfeld af als ik bezig ben. Een uur later vind ik die bak. Verdwenen onder lagen ijs. Met bakjes heet water en veel geduld, krijg ik de ijsberg kleiner en kleiner en uiteindelijk helemaal weg. Ter plekke beslis ik dat ik dit vaker moet doen. Dan groeit het ijs niet zo ver aan en blijft de koeling ook beter. Vanaf nu elke 2de maandag van de maand.
Een ander klein, pesterig, onderdeeltje wat veel ellende veroorzaakt als het niet schoon is: het filter van de douchewaterafvoerpomp. In een huis werkt dat met zwaartekracht. Zo nu en dan het putje schoonmaken is ruim voldoende. Zo'n putje hebben we hier ook en gaat gewoon met de basis mee. Maar dat filter zit ergens onder de vloer. Is het verstopt dan sta je onder de douche en krijg je een voetbad. Laat de kraan lopen en het voetbad stroomt de kajuit in. Niet iets wat je wilt. En dus staat het filter nu op de agenda. Elke 3de maandag van de maand. Ik kan een maandje overslaan, maar zo'n klein, pesterig, onderdeeltje wordt gauw helemaal vergeten.
En dan is er nog de voorraad onder de bank. Voorraden hadden we ook in het huis. Voorraden van lang, lang geleden. Dat ontdek je pas wanneer je verhuist en alle kasten leeg moet halen. Blikjes, zakjes, potjes, allemaal met een 'tenminste houdbaar tot' ergens een jaar of 10 geleden. Ver achterin een kast, liefst om een hoekje, waar je gewoon echt nooit komt. Vanwege de beperkte ruimte aan boord van onze Markiezin, is het geen optie om grote voorraden aan te leggen en zeker niet om voorraden jaren over datum te laten gaan. En dus heb ik laatst de bak onder de bank uitgeruimd. De suikervrije vruchtjes in blik, ondergesneeuwd door diverse andere levensmiddelen, zagen er niet goed meer uit. Foutje bij het inblikken en veel te lang blijven liggen. Enige orde aangebracht en ineens ook veel ruimte extra. Maar als we boodschappen doen, weet ik niet meer of er nou wel of niet tomatenpuree in de bak ligt. Zal er toch een inventarislijst moeten komen. Nog meer extra onderhoud. Zullen we zeggen 'elk kwartaal'?
